Echtscheiding

‘Trouwen is houden”.

In de praktijk is dit echter niet altijd het geval.  Één op de twee huwelijken in België loopt spaak en stevent af op een echtscheiding.  De manier om tot een echtscheiding te komen, vereist een doorgedreven en klantgerichte benadering.

Waar overleg tussen alle betrokken partijen nog mogelijk is, wordt aangestuurd op het onderhandelen en vastleggen van de echtscheiding door onderlinge toestemming.

Dit is echter niet voor alle dossiers een haalbare kaart,  zodat vaak de keuze voor de procedure in echtscheiding moet worden gemaakt.

Iedere situatie is daarbij uniek en moet afzonderlijk bekeken worden.

Steeds blijft de menselijke aanpak primeren en wordt elke stap voorafgaandelijk met de cliënt besproken.

Wanneer procedure onafwendbaar wordt, zijn ook hier diverse mogelijkheden, gaande van een verzoekschrift tot dringende en voorlopige maatregelen bij de Vrederechter,  een dagvaarding in kort geding tot dringende en voorlopige maatregelen of een procedure ten gronde.

Sedert de wetswijziging van 2010 is er overgestapt naar de ‘foutloze” echtscheiding, waarbij niet langer een partij ‘in het gelijk’ of ‘in het ongelijk’ wordt gesteld.  Er wordt eveneens het ‘recht op echtscheiding’ erkend, indien wordt aangetoond dat het huwelijk tussen partijen dermate ontwricht is dat het verder samenwonen totaal onmogelijk wordt.

Daarnaast wordt de mogelijkheid bekeken om tot echtscheiding te komen op grond van een bewezen feitelijke scheiding.

Voor de partners die uit de echt willen scheiden, dient niet alleen rekening te worden gehouden met het emotionele en financiële luik, doch ook met de rechten van de kinderen.